از عوامل ذگرشده در بند‌های بالا، تنها “عمر مفید” و “گردش آتـی مـورد انتظـار” از مـوارد “الف” تا ” ج” فوق تاثیر پذیر می‌باشد. بدین صورت که عمر مفید قطعه یدکی باید بـا درنظـر گرفتن گزینه ” ب” و گردش آتی مورد انتظار باید با درنظر گرفتن هر سه مـورد “ الـف” و ” ب” و ” ج” تخمین زده شود. خالص ارزش فروش نباید برمبنای نوسانات موقتی قیمت فروش براورد شود، بلکه باید بر قابل اتکا‌ترین شواهد موجود در زمان براورد مبلغ خالص ارزش فروش موجودی‌ها مبتنی باشد. گزینه‌های کاربرد خالص ارزش فروش: موارد اصلی که احتمال می‌رود خالص ارزش فروش کمتـر از میزان بهـای تمـام شـده باشـد، مواردی است که شرایط زیر در آن حکم فرما است:
موجودی کالا در حسابداری
در این مقاله از وبسایت نرم افزار حسابداری آنلاین و تحت وب ابرستان به مفهوم موجودی کالا و مواردی مربوط به آن در انبارداری تحت وب و رسید و حواله انبار خواهیم پرداخت.
مفهوم موجودی کالا در حسابداری :
موجودی کالا به دارایی های اطلاق می شود که :
- جهت فروش در روال عادی عملیات واحد تجاری نگهداری می گردد.
- برای ساخت محصول یا ارائه خدمات در فرآیند تولید قرار می گیرد.
- به منظور ساخت محصول یا ارائه خدمات خریداری و نگهداری می شود.
- ماهیت مصرفی دارد و به صورت غیر مستقیم در جهت فعالیت تجاری مورد مصرف قرار می گیرد.
تکمیلی : ابرستان به عنوان اولین نرم افزار حسابداری آنلاین ، امکان ثبت و گزارش گیری موجودی کالا را نیز دارا می باشد.
موجودی کالا در شرکت های تولیدی به چه صورت است ؟
در شرکت های تولیدی ، موجودی ها می بایست به صورت زیر در یادداشتهای توضیحی پیوست صورتهای مالی افشا گردد :
- موجودی مواد اولیه
- موجودی کالای در جریان ساخت
- موجودی کالای ساخته شده ( محصول )
- موجودی ملزومات اعم از تولیدی و اداری
- موجودی‌های امانی ( ما نزد دیگران و دیگران نزد ما )
- موجودی‌های در راه
در پایان سال موجودی‌های مواد و کالا می بایست مطابق انبار گردانی و شمارش عینی و صرف نظر از محل نگهداری اقلام که در مالکیت واحد تجاری می باشد به عنوان مبلغ قابل گزارش در صورت های مالی لحاظ گردد.
در این رابطه می بایست به کالاهای امانی شرکت که در نقاطی غیر از انبار شرکت می باشد توجه شده که براساس تائیدیه ارسالی در شمارش پایان سال لحاظ شده و هم چنین در مورد کالای امانی دیگران نزد ما نیز توجه شود که این مبلغ از میزان موجودی شمارش شده خارج گردد، و در نهایت اینکه در خصوص سفارشات خارجی می بایست با توجه به قرارداد و شرایط حمل محموله های ارسالی که در چه مرحله ای مخاطرات کالا به خریدار منتقل می گردد و ممکن است علی رغم اینکه جنس هنوز در انبار رسید نشده است (سفارشات در راه) ولی می بایست به عنوان موجودی پایان دوره شرکت لحاظ گردد.
روش های ارزیابی موجودی کالا :
به طور کلی چهار روش پذیرفته شده برای برآورد موجودی کالا وجود دارد :
۱- روش اولین صادره از اولین وارده (FIFO)
۲- روش میانگین موزون (ساده و متحرک)
۳- روش اولین صادره از آخرین وارده (LIFO)
۴- روش شناسایی ویژه
کلیه روش های مذکور مبتنی بر جریان هزینه می باشد نه جریان فیزیکی. یعنی حسابدار فرض می کند که جنسی که اول وارد شده است، اول هم از انبار خارج شده است.
برای محاسبه بهای تمام شده موجودی مواد و کالا در ایران از روش های شناسایی ویژه، اولین صادره از اولین وارده یا میانگین موزون استفاده می شود.
نکته : از نظر استاندارد حسابداری ایران استفاده از روش لایفو ، ممنوع است.
اگر خالص ارزش فروش موجودی ها کمتر از بهای تمام شده آن ها باشد معادل تفاوت آن دو ذخیره کاهش ارزش شناسایی می شود. به این روش، روش اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش گفته می شود.
* یک نرم افزار حسابداری تحت وب خوب ، برای حسابداری موجودی کالا ( ثبت و گزارش گیری ) ، طبق استاندارد حسابداری ایران نباید از روش لایفو استفاده کند.
بطور کلی حسابداری موجودی ها به دو روش واقعی و فرضی دسته بندی می شود.
روش واقعی که همان روش شناسایی ویژه است در سیستم های دائمی و سیستم بهایابی سفارش کار بکار می رود که دارای معایبی نظیر مقرون به صرفه نبودن و ایجاد فرصت مدیریت سود (اقدام آگاهانه مدیر جهت کسب سطح معینی از سود).
روش فرضی شامل روش های فایفو ، لایفو و میانگین است.
روش فایفو(FIFO) :
یک روش ترازنامه ای است. بالاترین رقم موجودی کالای پایان دوره و بالاترین رقم سود در شرایط افزایش قیمت ها را دارد. نتایج حاصل از فایفو که همان موجودی پایان دوره و بهای تمام شده کالای فروش رفته می باشد، همواره در دو سیستم دائمی و ادواری یکسان است. فایفو مطابق با جریان فیزیکی واقعی در مورد اغلب کالاهاست. هرچند استاندارد این مطابقت را الزامی نمی داند.
روش لایفو (LIFO) :
یک روش سود و زیانی است. پایین ترین رقم موجودی پایان دوره و پایین ترین رقم سود در شرایط افزایش قیمت ها را حاصل می نماید. بزرگترین ایراد روش لایفو تأثیر مخربی است که بر ترازنامه دارد لذا استاندارد های ایران که یک رویکرد ترازنامه ای را دنبال می کنند استفاده از روش لایفو را مجاز نمی داند.
نتایج حاصل از لایفو که همان موجودی پایان دوره و بهای تمام شده کالای فروش رفته است لزوماً در دو سیستم دائمی و ادواری یکسان نیست.
روش میانگین :
نتایج حاصل از روش میانگین همیشه بین لایفو و فایفو است ولی غالباً به فایفو نزدیک تر است. اگر از روش میانگین در سیستم ادواری استفاده شود به آن روش میانگین موزون و اگر از روش میانگین در سیستم دائمی استفاده شود به آن روش میانگین موزون متحرک (سیال) گفته می شود.
* روش میانگین موزون متحرک :
نحوه عملکرد به این صورت است که با هر خرید یک نرخ میانگین بهای تمام شده محاسبه می شود که تا زمان خرید بعدی که نرخ میانگین جدیدی محاسبه خواهد شد از نرخ میانگین قبلی برای تعیین بهای تمام شده کالای فروش رفته استفاده می شود.
نکته : همه ۴ روش ذکر شده مبتنی بر اصل بهای تمام شده تاریخی می باشند.
روش های ارزیابی تخمینی ( برآوردی) موجودی کالا :
در سیستم ادواری موجودی کالا، به دلیل اینکه حساب موجودی کالا در طی سال گردش ندارد لذا هیچگاه مانده این حساب در دفاتر به روز نمی باشد.
بنابر این در هر زمانی که نیاز به تعیین موجودی انبار یا تهیه سود و زیان باشد ناگزیریم که الزاماً انبار را به صورت فیزیکی مورد شمارش قرار دهیم و چون این نیاز ممکن است دائماً از سوی مدیریت مطالبه شود و از طرفی نمی توانیم انبار گردانی را دائماً عملی کنیم، بنابراین می توانیم از دو روش زیر جهت برآورد موجود انبار بدون نیاز به انبار گردانی استفاده نماییم :
دستورالعمل سیستم گردش کالاهای انبار (سفارش، خرید و کنترل)
بر اساس احتیاج و یا تقاضای رسیده از بخشها، مراحل زیر برای خرید کالا انجام می‌گیرد:
1- انباردار برگ درخواست خرید را در دو نسخه سفید ضخیم و رنگی نازک تنظیم و هر دو نسخه را به واحد تدارکات ارسال می‌نماید.
2- واحد تدارکات نسخ برگ درخواست خرید را به تأیید حسابداری (تعهدات و اعتبارات) و مسئول بخش اداری و مالی می‌رساند.
3- تدارکات نسخه دوم فرم را به انبار ارسال نموده و نسخه اول را برای انجام عملیات خرید نزد خود نگهداری می‌نماید.
4- انباردار نسخه دوم را تا زمان دریافت کالا موقتاً نزد خود نگهداری می نماید.
5- انباردار پس از دریافت کالا و مقایسه آن با نسخه دوم برگ درخواست خرید کالا، رسید انبار را براساس کالای دریافتی مطابق نمودار شماره دو تنظیم کرده و نسخه دوم برگ درخواست خرید را پس از ثبت اطلاعات در کارت انبار، بایگانی می‌کند.
6- واحد تدارکات براساس فاکتورهای خرید صورتحسابی تهیه کرده و آن را همراه نسخه اول برگ درخواست خرید و فاکتورها و اسناد ضمیمه دیگر به حسابداری ارسال می‌نماید.
7- حسابداری فرمهای دریافتی را با هم و رسید انبار مقایسه کرده و پس از انجام عملیات مالی لازم، نسخه اول برگ درخواست خرید را همراه سایر مدارک، حسب مورد، بایگانی یا به حسابداری دفتر مرکزی ارسال می‌نماید.
* واژه‌ها و ستونهای برگ درخواست خرید (شکل 1) بشرح زیر تکمیل می‌شود:
- تاریخ: تاریخ صدور برگ درخواست خرید
- شماره: شماره مسلسل برگ درخواست خرید
- شرح کالا: نام و مشخصات کالای مربوطه
- شماره کالا: شماره‌ای که کالا تحت آن، در انبار نگهداری می‌شود.
- مقدار تقاضا شده: مقدار کالایی که جهت ابتیاع مورد تقاضا واقع شده است.
ملاحظات : توضیحات اضافی که تحت عناوین ستونها نمی‌توانند نوشته شوند در این قسمت منظور می‌گردند.
در قسمت تحتانی فرم، حسابداری و مسئول بخش اداری و مالی، محلهای مربوط را امضاء می‌نماید.
2 ـ برگ رسید انبار
در موقع رسیدن کالا به انبار مراحل زیر انجام می‌گیرد:
1- انباردار در هنگام تحویل کالا، فرم رسید انبار را در دو نسخه سفید ضخیم و رنگی نازک تنظیم کرده و پس از امضاء، نسخه اول سفید ضخیم را به واحد تدارکات ارسال و نسخه دوم رنگی را پس از ثبت در کارت انبار بایگانی می‌کند.
2- واحد تدارکات کنترلهای لازم را بر روی نسخه اول رسید انبار انجام داده و سپس آنرا همراه فاکتورها و مدارک دیگر به حسابداری می‌فرستد.
3- حسابداری پس از رسیدن مدارک از واحد تدارکات، آنها را با نسخه اول رسید انبار مقایسه کرده، عملیات مالی لازم را انجام می‌دهد و سپس نسخه اول رسید انبار به همراه مدارک دیگر، حسب مورد، بایگانی یا به حسابداری دفترمرکزی ارسال می‌نماید.
* واژه‌ها و ستونهای برگ رسید انبار (شکل 2 بشرح زیر تکمیل می‌شود):
- تاریخ: تاریخ صدور برگ و رسید انبار
- شماره: شماره مسلسل برگ رسید انبار
- شماره برگ درخواست خرید: شماره برگ درخواست خریدی که کالا طی آن سفارش داده شده است.
- شماره کالا: شماره‌هایی که کالا تحت آن دوره گردش موجودی کالا چیست؟ در انبار نگهداری می‌شود.
- مقدار: مقدار کالای رسیده
- قیمت واحد: قیمت واحد کالا
- قیمت کل: قیمت کل کالا
* ملاحظات: توضیحات اضافی که تحت عناوین ستونها نمی‌توانند نوشته شوند، در این قسمت منظور می‌گردند.
در قسمت تحتانی فرم، انباردار پس از درج نام خود محل مربوطه را امضاء می‌نماید.
3- برگ برگشت از خرید:
در مورد کالاهایی که به عللی پس از خرید برگشت داده می‌شوند، بشرح زیر اقدام می‌شود:
1- انباردار هنگام برگشت‌کالا، برگ‌برگشت از خرید را در دونسخه سفیدضخیم و رنگی نازک تنظیم‌کرده و پس از اخذ تأیید مسئول بخش اداری مالی برای برگشت‌کالا، نسخه اول را به واحد تدارکات و نسخه دوم را پس از ثبت در کارت انبار بایگانی می‌کند.
2- مسئول واحد تدارکات پس از کنترل فرم، آن را امضاء نموده و کار برگشت‌کالا را به مأمور خریدی که قبلاً کالا را خریداری کرده، ارجاع می‌کند.
3- مأمور خرید پس از عودت کالا و دریافت وجه کالا و واریز آن به حساب جاری یا درآمدها حسب مورد، نسخه اول فرم و دست نویس جدید فروشنده را که در آن وجه پس داده شده قید گردیده، به همراه فیش بانکی به حسابداری تحویل می‌دهد. (برگشت از خرید در صورتی که از بودجه جاری باشد، از هزینه کسر می‌گردد و در صورتی که از محل درآمدها باشد، از حساب اموال کسر خواهد شد.)
4- حسابداری فرم را از نظر قسمت اطلاعات و امضاهای مجاز آن کنترل و عملیات لازم را انجام می دهد و نسخه اول برگشت از خرید را بایگانی می‌نماید.
* واژه‌ها و ستونهای برگشت از خرید (شکل 3) به شرح زیر تکمیل می‌گردند:
- برگ درخواست جنس از انبار و حواله انبار تاریخ صدور برگ برگشت از خرید
- شماره: شماره مسلسل برگ برگشت از خرید
- شماره رسید انبار و تاریخ آن در سطر مربوطه درج می‌گردند.
- شرح کالا: نام و مشخصات کالای مربوط
- شماره کالا: شماره ای که کالا تحت آن در انبار نگهداری می‌شود.
- مقدار مرجوعی: مقدار کالای مرجوعی
- قیمت واحد: قیمت واحد کالا
- قیمت کل: مبلغ کالاهای برگشتی
قسمت تحتانی فرم و انباردار، مسئول واحد تدارکات مسئول بخش اداری و مالی در محلهای مربوطه امضاء می‌نمایند.
مواقعی که کالا برای استفاده از انبار درخواست می‌شود، عملیات زیر انجام می‌گیرد:
1- مسئول بخش یا واحد درخواست‌کننده کالا، برگ درخواست جنس از انبار و حواله انبار (شکل 4) را در دو نسخه ضخیم سفید و رنگی نازک تکمیل و آن را به انبار ارسال می‌کند.
2- انباردار در صورت وجود جنس مورد نظر در انبار، قسمتهای مربوطه در فرم مشترک را در دو نسخه سفید ضخیم و رنگی نازک تکمیل و پس از امضاء به تأیید مسئول بخش اداری و مالی می‌رساند سپس از تحویل گیرنده در قسمت تحتانی فرم امضاء می‌گیرد و جنس را به وی تحویل می‌دهد.
3- انباردار پس از ثبت اطلاعات فرم در کارت انبار، نسخ حواله انبار را به تأیید مسئول بخش یا واحد مصرف‌کننده می‌رساند. سپس نسخه اول فرم را به حسابداری ارسال و نسخه دوم را بایگانی می‌کند.
4- حسابداری پس از کنترل نسخه اول فرم از نظر صحت اطلاعات مندرج در فرم و امضاهای مجاز آن، عملیات مالی لازم را بر اساس اطلاعات مندرج در فرم انجام داده و در آخر آنرا بایگانی می‌کند.
* واژه‌ها و ستونهای برگ درخواست جنس از انبار و حواله انبار بشرح زیر تکمیل می‌گردد:
- تاریخ درخواست: تاریخ درخواست جنس از انبار
- قسمت مصرف کننده: نام قسمت متقاضی جنس
- شماره: شماره مسلسل برگ درخواست جنس از انبار و حواله انبار
- تاریخ: تاریخ تحویل جنس به قسمت درخواست کننده
- شرح کالا: نام و مشخصات کالای مورد درخواست
- شماره کالا: شماره‌هایی که کالا تحت آن در انبار نگهداری می‌شود.
- واحد کالا: واحد اندازه گیری کالا
- مقدار درخواستی: مقدار کالای مورد نیاز است.
- مقدار واحد: قیمت واحد کالای تحویلی
- قیمت کل: قیمت کل کالای تحویلی
ملاحظات : توضیحات دیگر در این ستون آورده می‌شود.
در قسمت تحتانی فرم، مسئول قسمت درخواست کننده، تحویل گیرنده، مسئول بخش اداری و مالی مسئول قسمت مصرف کننده محل مربوطه را امضاء می‌نمایند.
5 ـ برگ مرجوعی کالا به انبار
اقلامی که توسط بخش یا واحد درخواست کننده به عللی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند بشرح زیر به انبار عودت داده می‌شوند:
1- انباردار پس از دریافت جنس، برگ مرجوعی کالا به انبار را در دو نسخه سفید ضخیم و رنگی نازک تنظیم و پس از اخذ امضای تحویل دهنده کالا در زیر فرم هر دو نسخه آنرا توسط وی به نزد واحد برگشت دهنده ارسال می‌کند.
2- مسئول واحد برگشت دهنده کالا، فرم را تأیید و به انباردار برگشت می‌دهد.
3- انباردار فرم را به تأیید مسئول بخش اداری مالی می‌رساند. سپس نسخه اول آنرا به حسابداری ارسال و نسخه دوم فرم را پس از ثبت اطلاعات آن در کارت انبار بایگانی می‌کند.دوره گردش موجودی کالا چیست؟
* واژه‌ها و ستونهای برگ مرجوعی کالا به انبار (شکل 5) بشرح زیر تکمیل می‌گردند:
- تاریخ: تاریخ صدور برگ مرجوعی کالا به انبار
- شماره : شماره مسلسل برگ مرجوعی کالا به انبار
- واحد برگشت دهنده: نام واحد برگشت دهنده کالا
- شرح کالا: نام و مشخصات کالا
- شماره کالا: شماره هایی که کالا تحت عنوان آن در انبار نگهداری می‌شود.
- واحد کالا: واحد اندازه‌گیری کالا می‌باشد.
- مقدار مرجوعی: مقدار کالای مرجوعی به انبار
- قیمت واحد: قیمت واحد کالای مرجوعی
- قیمت کل: قیمت کل کالای مرجوعی
ملاحظات : توضیحات دیگر در این قسمت نوشته می‌شود.
در قسمت تحتانی فرم، انباردار، تحویل دهنده کالا، مسئول واحد یا بخش برگشت دهنده و مسئول بخش اداری مالی محلهای مربوط را امضاء می‌نمایند.
6 ـ کارت انبار
کارت انبار (شکل 6) کلیه اطلاعات مربوط دوره گردش موجودی کالا چیست؟ به نقل و انتقالات کالا را در برمی‌گیرد و باید در هر مقطع زمانی، تعداد اقلام موجود در انبار را نشان دهد. در این کارت مقدار کالای وارده یا صادره با ذکر تاریخ و شماره سند ورود و خروج توسط انباردار منعکس می‌شود. برای هر قلم کالا، یک کارت صادر شده و مشخصات فنی، محل نگهداری و واحد آن در محلهای مشخص ثبت می‌شوند.
* واژه‌ها و ستونها در کارت انبار بشرح زیر توسط انباردار تکمیل می‌گردند:
- نام کالا: نام متداول یا استاندارد کالای مربوطه
- شماره کالا: شماره‌ای که کالا تحت آن در انبار نگهداری می‌شود.
- نوع یا مدل: مشخصه شرکت تولید کننده است.
- واحد کالا: واحد کالا می‌باشد.
- شماره قفسه: محلی که کالا در آن نگهداری می‌شود.
- حداقل: مقدار حداقل پیش‌بینی شده برای موجودی کالا
- نقطه سفارش: نقطه‌ای که کالا وقتی به آن مقدار می‌رسد، سفارش انجام می‌گیرد.
- حداکثر: مقدار حداکثر پیش بینی شده موجودی کالا
- تاریخ: تاریخ ورود یا صدور یا سفارش کالا در انبار
- شماره سند: شماره فرمی که جنس بر اساس آن به انبار وارد، یا از آن صادر و یا سفارش داده می‌شود.
- مقدار سفارش: مقداری که سفارش داده شده.
- وارده: مقداری که طبق سند به انبار وارد می‌شود.
- صادره: مقداری که طبق سند از انبار خارج می‌شود.
- موجودی: موجودی اولیه نوشته می‌شود و سپس مقدار وارده در هر سطر با آن جمع، یا مقدار صادره از آن کم می‌شود. در صورتی که جنس به حداقل پیش‌بینی برسد جلوی عددی که موجودی را نشان می‌دهد، علامت زده شده و سفارش مجدداً انجام می‌گیرد.
[1]- این دستورالعمل طی بخشنامه شماره 2788/50/10د مورخ 26/2/1368 به واحدهای جهاد دانشگاهی ابلاغ گردیده است.
دستورالعمل انبارداری و روش تهیه آن
انبارداری اصولی دارد که عدم رعایت آن می تواند خسارات جبران ناپذیری به شرکت بزند. جهت بهره وری در زمان و هزینه باید سیستم انبارداری منظمی را ایجاد کرد. یکی از وظایف اساسی انبار این است که کلیه عملیات سیستم انبار به طور کاملا با صرفه و موثر صورت می گیرد.
انبار چیست؟
یکی از فضا های ضروری مورد نیاز در هر سازمان و اداره ای وجود انبار در آن سازمان می باشد. وجود انبار در هر سازمان سبب می شود تا کالا های اساسی و مورد نیاز آن شرکت یا سازمان را بتوان در آن انبار نگهداری کرد. انبار در واقع ساختمان یا محوطه ای است که انواع مختلف کالا های صنعتی، بازرگانی و غیره را در آن نگهداری می کنند.
هدف اصلی از احداث انبار و انبارداری در سازمان ها دریافت، جابجایی، نگهداری و تحویل کالا می باشد. جهت بهرهوری در زمان و هزینه باید سیستم انبارداری منظمی را ایجاد کرد. یکی از وظایف اساسی انبار این است که کلیه عملیات سیستم انبار به طور کاملا با صرفه دوره گردش موجودی کالا چیست؟ و موثر صورت می گیرد. انبار کردن کالا ها در انبار نیز با توجه به نیاز شرکت به اقلام و فراهم بودن شرایط لازم برای نگهداری آن اقلام در انبار صورت می گیرد.
نمونه فرم های انبارداری
از دلایل ارزش و اهمیت انبار در موسسات مختلف می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.انبار می تواند مانند ضربه گیر عمل کند و در زمان کمبود محصول یا مواد می تواند این کمبود ها را جبران کند.
2.گاها می توان تا 60 درصد سرمایه در گردش شرکت را به صورت کالا در انبار نگهداری کرد.
3.چنانچه به هر دلیلی مواد لازم برای تولید به شرکت نرسد می توان به انبار رجوع کرد و نیازمند های شرکت را برطرف کرد.
4.افزایش قدرت مانور شرکت در ارسال به موقع کالا به مشتری
5.وجود انبار می تواند در برنامه ریزی تولید و فروش که برای شرکت صورت می گیرد انعطاف پذیری ایجاد کند خصوصا در مواقعی که برنامه تولید با توجه به شرایط بازار تغییر می کند.
6.فراهم کردن شرایط و تجهیزات مورد نیاز برای جابجایی کالا جهت افزایش سرعت بارگیری و تخلیه کالا
7.تعیین میزان عملکرد کارکنان انبار از لحاظ شاخص های انبارداری و مالی
8.کنترل دقیق موجودی های انبار و رفع به موقع کسری های انبار
9.رعایت استاندارد های انبارداری و کاهش قیمت نهایی کالا
10.استفاده از افراد ماهر در انبار جهت سرعت بخشیدن به کارهای انبار
مهمترین اصطلاحات انبارداری چیست؟
به کلیه عملیات بارگیری، تخلیه و نگهداری کالاهای مورد نیاز شرکت، انبارداری گفته می شود که تا زمان لازم کالای مورد نظر در انبار باقی می دوره گردش موجودی کالا چیست؟ ماند.
اصطلاحات تخصصی انبارداری
از فرایند های اصلی انبارداری می توان به پذیرش کالا، جابجایی، انتخاب کالا برای خروج، بسته بندی و تحویل آن اشاره کرد. انبارداری نیز مانند هر شغل دیگری دارای یکسری اصطلاحات تخصصی هست که مهمترین این اصطلاحات شامل حد تجدید سفارش، با صرفه ترین مقدار سفارش، دفعات گردش موجودی مواد، دوره گردش موجودی مواد، حداکثر موجودی است که در ادامه در خصوص برخی از این اصطلاحات توضیح می دهیم.
حد تجدید سفارش
برای موجودی هر کالا در انبار یک حداقل و حداکثر خاصی در نظر گرفته می شود چنانچه کالای مورد نظر از آن میزان کمتر شود لازم است دوباره خرید کالا صورت گیرد.
با صرفه ترین مقدار سفارش
شرکت ها برای کاهش هزینه های سالانه خود سعی می کنند مواد و کالا های لازم خود را در حجم های بال تهیه کنند تا از این طریق بتوانند از فروشنده کالا تخفیف بگیرند برای این امر در انبارداری با صرفه ترین مقدار سفارش گفته می شود.
دفعات گردش موجودی مواد
به تعداد دفعات یا دوره های مشخصی که یک کالا خریداری می شود دفعات گردش موجودی گفته می شود.
دوره گردش موجودی مواد
فاصله زمانی بین خرید و ورود کالا به داخل انبار تا ورود کالا به چرخه تولید دوره گردش موجودی مواد گفته می شود.
حداکثر موجودی مواد
به منظور جلوگیری از ورود خسارت به شرکت لازم است کالاهای تهیه شده بیشتر از حد لازم در انبار باقی نمانند، چون ممکن است بیش از حد ماندن کالا در انبار سبب فاسد شدن کالا و کاهش کیفیت آن شود در انبارداری به این مفهوم حداکثر موجودی کالا گفته می شود.
تاثیر انبارداری در فرآیند مدیریت
از آنجائی که انبار در تامین مواد و کالا ها نقش دارد لازم است با فراهم کردن به موقع مواد و کالا ها به ویژه در زمانی که مواد اولیه از حداقل میزان لازم کاهش یافته می تواند به شرکت کمک کند تا تولید خود را بدون توقف ادامه دهد و در کلیه زمان ها بتواند کالای تولیدی خود را به بازار عرضه کند. عدم توزیع به موقع می تواند سبب ایجاد خسارت های جبران ناپذیری برای شرکت شود و حتی ممکن است تعداد زیادی از مشتریان خود را به خاطر بی نظمی از دست دهد.
اصول انبارداری چیست؟
یک انباردار باید به اصول انبارداری آشنا باشد چون عدم رعایت اصول انبارداری می تواند سبب آسیب رسیدن به کالای نگهداری شده در انبار می شود و شرکت خسارات زیادی را متحمل می شود. رعایت اصول انبارداری در تحقق اهداف شرکت بسیار موثر است. اولین مرحله ورود کالا به انبار است که ما باید بدانیم چه کالایی و در چه زمانی وارد انبار می شود تا وقت کافی داشته باشیم تا شرایط و مکان لازم را برای ورود کالا به انبار فراهم کنیم. بعد از ورود کالا به داخل انبار باید در سیستم ثبت شود و برای کالای ورودی قبض، رسید و فاکتور تنظیم کرد. مرحله بعدی مرحله نگهداری کالا در انبار است. کالاهای وارد شده به انبار باید بر اساس میزان مصرف، درجه حساسیت کالا و میزان خطرناک بودن کالا دسته بندی شوند. سپس محل مناسبی با توجه به نوع کالا باید برای آن در نظر گرفته شود. مسائل ایمنی و بهداشتی باید به دقت رعایت شود.
از دیگر اصول اساسی انبارداری مرحله خروج کالا است که در این مرحله باید کلیه کالاهای خارج شد ثبت شود و مدارک موجود ثبت سیستمی شود تا بتوان آمار درستی از میزان مصرف کالا، میزان ورود و دور های خرید کالا داشته باشیم.
دستورالعمل انبارداری چیست؟
شاید در گذشته انبار فقط یک محفظه بود که در آن کالا ها ذخیره می شد اما در حال حاضر انبار از دو نظر مورد توجه قرار دارد یکی بحث فیزیکی و تامین فضای لازم برای ذخیره کردن کالا است و دیگری بحث اطلاعاتی است که کالاهای مختلف که اساس یک شرکت هستند در آن طبقه بندی و تنظیم می شود. با استفاده از دستورالعمل های انبارداری می توان کار در انبار را برای ما اصولی تر و ساده تر کند.
مهم ترین دستور العمل های انبارداری
مهمترین دستورالعمل های انبار شامل برگه درخواست خرید، رسید انبار، برگشت از خرید و کارت انبار است.
روش های تهیه دستورالعمل های انبارداری
تعیین هدف: برای تهیه یک دستورالعمل انبارداری باید در ابتدا هدف را تعیین کنید با مشخص کردن هدف می تواند راحتتر اقدام به نوشتن کرد. اهداف باید کاملا شفاف و مستدل باشد تا کاربر به خوبی بتواند متوجه اهمیت به کاربرد آن دستورالعمل شود.
تعریف: در این بخش می توانید اطلاعاتی را در خصوص بخش های مختلف انبار در آن قرار دهید. این قسمت می تواند به صورت خلاصه ای از یک جزوه آموزشی باشد تا از این طریق به کاربر اطلاعاتی را بدهیم.
مسئولیت ها: در قسمت مسئولیت ها کلیه وظایف انباردار به خوبی شرح داده می شود.
روش اجرا: در قسمت روش اجرا کلیه مراحل کار از خرید گرفته تا تحویل و نحوه استفاده از برگه ها در آن توضیح داده می شود. در خصوص کلیه برگه ها باید در این قسمت توضیح داد تا از به وجود آمدن هر گونه ابهامی جلوگیری کرد.
توزیع نسخ: لازم است کلیه دستورالعمل های انبار داری برای واحد های مختلف انبار ارسال شود. چنانچه دستور العملی پیوست دارد باید در این بخش باید همراه دستورالعمل ارسال شود.
نگهداری موجودی مواد و کالا
موسسه حسابداری محاسبان آفاق اسپادانا
اجرا شده توسط:
استاد نیلوفر نامی
موسسه حسابداری محاسبان آفاق اسپادانا
نگهداری موجودی مواد و کالا
طبق استاندارد حسابداری موجودی مواد و کالا دارای دو استاندارد است:
سیسنم ادواری: سیستمی است که در آن حساب موجودی مواد و کالا حساب فعالی نیست یعنی با هر ورودی که وارد انبار می‌شود حساب خرید کالا بدهکار می‌شود و با هرخروجی حسبا فروش بستانکار می‌شود بنابراین موجودی شما در تراز آزمایشی همواره نشان دهنده موجودی کالای اول دوره می‌باشد که نقص به حساب می‌آید. دلیل چیست؟ زیرا نمی‌تواند اطلاعات را به موقع در اختیار مدیریت قراردهد.
سیستم دائمی سیستمی است که در آن موجودی مواد وکالا حساب فعالی است و همزمان با خرید موجودی مواد و کالا بدهکار می‌شود و همزمان با فروش موجودی مواد و کالا بستانکار می شود.مانده موجودی مواد و کالا همواره نشان دهنده موجودی واقعی انبار است.
مزایای سیستم ثبت ادواری موجودی‌ها
- سادگی
- پایین بودن مخارج بکارگیری
معایب
- عدم تهیه گزارش مالی درهرزمان
- عدم تهیه اطلاعات به موقع موجودی‌ها
تفاوت سیستم ادواری با دائمی
سیستم ادواری
موجودی کالا پایان دوره – خرید +موجودی اول دوره = بهای تمام شده کالای فروش رفته
سیستم دائمی
بهای تمام شده کالای فروش رفته – خرید+ موجودی اول دوره = موجودی پایان دوره
موجودی مواد و کالا باید به “اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش” مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورتهای مـالی مـنعکس شـود. “خـالص ارزش فروش” چیست؟ عبارت است از بهای فروش اقلام موجودی مواد و کالا پس از کسر تمامی هزینه‌های مربوط بعدی تا مرحله تکمیل و تمامی هزینه‌هایی که واحد تجاری در رابطـه بـا بازاریـابی، فروش و توزیع کالا متحمل می‌شود و مستقیم به اقلام مورد نظر ارتباط پیدا می‌کند. از آنجا که مقایسه جمع کل خالص ارزش فروش موجودی‌ها با جمع بهـای تمـام شده می‌تواند به یک رویداد غیرقابل پذیرش بین زیان‌های قابل پیشبینـی و سـود تحقـق نیافته ختم شود، مقایسه میان بهای تمام شده وخالص ارزش فـروش بایـد بـه طور جداگانه در رابطه با هریک از اقلام موجودی انجام شود. چنانچه این کارقابل اجرا نباشـد، باید گروه‌های کالا و یا کالای مشابه را کلا درنظر گرفت. برای مثـال، اقلامـی از موجودی که مربوط به خط تولید یکسانی بوده وهدف‌های مـشابه داشـته باشد، در منطقه جغرافیایی واحدی تولید و فروخته شود و نتـوان آن را عمـلاً جـدا از سایر اقلام خط تولید ارزشیابی کرد، نمونه‌های بارزی از اقلامی می‌باشد که به صورت گروهی مـورد ارزشیابی قرار می‌گیرد.
هرگاه شرایطی که قبلاً منجر به انعکاس ارزش موجودی‌ها به مبلغی کمتراز مبلغ بهای تمام شده دیگر برقرار نباشد، بهای موجودی انتقالی ازدوره قبل باید تا مبلغ خالص ارزش فروش جدید (حداکثرتا حد میزان کاهش قبلی) افزایش داده شود. در شرایط استثنایی، زمانی که تعیین خالص ارزش فروش موجودی‌ها به دلایـل مختلـف از قبیل نوسان در قیمت‌های فروش، به گونه‌های قابل اتکا امکان پذیر نباشد و احتمال داده شود که بهای جایگزینی در حد متعارفی کمترازخالص ارزش فـروش باشـد، بهـای جـایگزینی می‌تواند تقریبی قابل قبول برای خالص ارزش فروش تلقی شود. در مواردی که خالص ارزش فروش موجودی مواد اولیه کمتر از مبلغ بهای تمام شده آن است، به شرطی که کالاهایی که از مواد عنوان شده ساخته می‌شود (بعد از منظور کردن قیمت خریـد مواد در بهای تمام شده کالا) هنوز بتواند با سود به فروش رسد، مبلغ دفتری مـواد اولیـه کاهش نمی‌یابد برای محاسبه اولیه ذخیره کاهش ارزش موجودی مواد و کالا از “بهای تمام شده به خالص ارزش فروش” اکثر اوقات می‌توان از فرمول‌هایی استفاده نمود که بر ارزش های از پیش تعیین شده متکی می‌باشد. در این فرمول‌ها عموما طول عمر کالا، گردش کالا در گذشته، گـردش آتـی مـورد انتظار و ارزش اسقاط تخمینی کالا، باتوجه به اقتضای مورد بیان شده، اجرا شده است. بـا وجـود اینکـه استفاده از چنین فرمول‌هایی، پایه و اساسی برای ایجاد ذخیره فراهم می‌آورد که می‌توانـد بـه صورت مستمر منظور شود، با این وجود باز هم لازم است که نتایج حاصـل شـده در پیرو شـرایط خاصی که نمی‌توان در فرمول پیش بینی کرد (از قبیل تغییر میزان سفارشات) مورد بررسی و تجدید نظر قرار گیرد. در مواردی که برای کاهش ارزش کالاهای تکمیل شده به کمتر از بهای تمام شده نیاز بـه ذخیره باشد، موجودی قطعات منفصله و نیمـه سـاخت‌هایی کـه بـه منظـور سـاخت این محصولات نگهداری می‌شود باید همراه با موجودی قطعات تحت سفارش خرید ارزیابی شود تا نسبت به لزوم ایجاد ذخیره برای این اقلام تصمیم گیری شود. چنانچه قطعات یدکی نگهداری شده برای فروش، بخشی از موجودی پایان سال را تشکیل دهد، نیازخواهد بود که عوامل عنوان شده در بند‌های بالا، در چارچوب موارد زیر به طور خاص مورد ملاحظه قرار خواهد گرفت:
الف. تعداد محصولات مربوط که تا به امروز فروخته شده است
ب. فاصله زمانی تعویض قطعه یدکی،به طور تخمینی
ج. عمر مفید مورد انتظار محصول مربوطه (یعنی محصولی که قطعه یدکی در رابطه بـا آن به فروش می‌رسد)
از عوامل ذگرشده در بند‌های بالا، تنها “عمر مفید” و “گردش آتـی مـورد انتظـار” از مـوارد “الف” تا ” ج” فوق تاثیر پذیر می‌باشد. بدین صورت که عمر مفید قطعه یدکی باید بـا درنظـر گرفتن گزینه ” ب” و گردش آتی مورد انتظار باید با درنظر گرفتن هر سه مـورد “ الـف” و ” ب” و ” ج” تخمین زده شود. خالص ارزش فروش نباید برمبنای نوسانات موقتی قیمت فروش براورد شود، بلکه باید بر قابل اتکا‌ترین شواهد موجود در زمان براورد مبلغ خالص ارزش فروش موجودی‌ها مبتنی باشد. گزینه‌های کاربرد خالص ارزش فروش: موارد اصلی که احتمال می‌رود خالص ارزش فروش کمتـر از میزان بهـای تمـام شـده باشـد، مواردی است که شرایط زیر در آن حکم فرما است:
الف. افزایش هزینه‌ها یا کاهش قیمت فروش
ب. خراب شدن موجودی
ج. ناباب شدن محصولات
د. تصمیم شرکت مبنی بر ساختن و فروش محصولات به زیان (بـه عنـوان قسمتی از استراتژی بازاریابی شرکت)
ه. پیش آمدن اشتباهاتی در تولید یا خرید. همچنین، در صورت نگهداری موجودی‌هایی که فـروش آن طی دوره معمـول گـردش کالای شرکت غیر محتمل است (یعنی موجودی اضافی)، تأخیر در فروخته شدن موجودی‌ها، خطر وقوع موارد “ الف” تا “ج” را افزایش داده و لذا باید در ارزیابی خالص ارزش فروش در نظر گرفته شود. مبلغ دفتری موجودی مواد و کالای فروخته شده باید در دوره ای که درآمد آن مربـوط شناسـایی می‌شود، به عنوان هزینه شناسایی شود. مبلغ کاهش ارزش موجودی مواد و کالا ناشی از اعمال “اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش” و همچنین تمامی زیان‌های مربوط با موجودی مواد و کالارا باید در دوره کاهش ارزش یا وقوع زیان‌های مرتبط به عنوان هزینه شناسایی کرد. در مـورد موجودی‌هایی که در دوره قبل به مبلغی کمتر از بهای تمام شده مورد ارزیابی قرار گرفته است و در دوره جاری به دلیل افزایش در خالص ارزش فروش، به مبلغ بیشتری ارزیابی شود، هرگونه افزایـش از این بابت در دوره جاری به عنوان در آمد یا کاهش هزینه دوره جـاری (حـداکثر تـا میزان جبران کاهش قبلی) مورد شناسایی قرار می‌گیرد. شناخت مبلغ دفتری موجودی‌های فروش رفته به عنوان هزینه، تابع فرآینـد تطـابق درآمـد و هزینه است. بعضی موجودی‌ها امکان دارد به اکثر حساب‌های دارایی اختصاص داده شود. برای نمونه می‌توان از موجودی های مواد و کالای بکارگذفته شده در ساخت دارایی ثابت مشهود به واسطه واحـد تجاری یاد کرد. موجودی‌هایی که به اکثرحساب‌های دارایی اختصاص پیدا می‌کند، طی عمر مفیـد دارایی مربوطه به عنوان هزینه شناسایی خواهد شد.
نگهداری موجودی مواد و کالا
موسسه حسابداری محاسبان آفاق اسپادانا
اجرا شده توسط:
استاد نیلوفر نامی
موسسه حسابداری محاسبان آفاق اسپادانا
نگهداری موجودی مواد و کالا
طبق استاندارد حسابداری موجودی مواد و کالا دارای دو استاندارد است:
سیسنم ادواری: سیستمی است که در آن حساب موجودی مواد و کالا حساب فعالی نیست یعنی با هر ورودی که وارد انبار می‌شود حساب خرید کالا بدهکار می‌شود و با هرخروجی حسبا فروش بستانکار می‌شود بنابراین موجودی شما در تراز آزمایشی همواره نشان دهنده موجودی کالای اول دوره می‌باشد که نقص به حساب می‌آید. دلیل دوره گردش موجودی کالا چیست؟ چیست؟ زیرا نمی‌تواند اطلاعات را به موقع در اختیار مدیریت قراردهد.
سیستم دائمی سیستمی است که در آن موجودی مواد وکالا حساب فعالی است و همزمان با خرید موجودی مواد و کالا بدهکار می‌شود و همزمان با فروش موجودی مواد و کالا بستانکار می شود.مانده موجودی مواد و کالا همواره نشان دهنده موجودی واقعی انبار است.
مزایای سیستم ثبت ادواری موجودی‌ها
- سادگی
- پایین بودن مخارج بکارگیری
معایب
- عدم تهیه گزارش مالی درهرزمان
- عدم تهیه اطلاعات به موقع موجودی‌ها
تفاوت سیستم ادواری با دائمی
سیستم ادواری
موجودی کالا پایان دوره – خرید +موجودی اول دوره = بهای تمام شده کالای فروش رفته
سیستم دائمی
بهای تمام شده کالای فروش رفته – خرید+ موجودی اول دوره = موجودی پایان دوره
موجودی مواد و کالا باید به “اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش” مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورتهای مـالی مـنعکس شـود. “خـالص ارزش فروش” چیست؟ عبارت است از بهای فروش اقلام موجودی مواد و کالا پس از کسر تمامی هزینه‌های مربوط بعدی تا مرحله تکمیل و تمامی هزینه‌هایی که واحد تجاری در رابطـه بـا بازاریـابی، فروش و توزیع کالا متحمل می‌شود و مستقیم به اقلام مورد نظر ارتباط پیدا می‌کند. از آنجا که مقایسه جمع کل خالص ارزش فروش موجودی‌ها با جمع بهـای تمـام شده می‌تواند به یک رویداد غیرقابل پذیرش بین زیان‌های قابل پیشبینـی و سـود تحقـق نیافته ختم شود، مقایسه میان بهای تمام شده وخالص ارزش فـروش بایـد بـه طور جداگانه در رابطه با هریک از اقلام موجودی انجام شود. چنانچه این کارقابل اجرا نباشـد، باید گروه‌های کالا و یا کالای مشابه را کلا درنظر گرفت. برای مثـال، اقلامـی از موجودی که مربوط به خط تولید یکسانی بوده وهدف‌های مـشابه داشـته باشد، در منطقه جغرافیایی واحدی تولید و فروخته شود و نتـوان آن را عمـلاً جـدا از سایر اقلام خط تولید ارزشیابی کرد، نمونه‌های بارزی از اقلامی می‌باشد که به صورت گروهی مـورد ارزشیابی قرار می‌گیرد.
هرگاه شرایطی که قبلاً منجر به انعکاس ارزش موجودی‌ها به مبلغی کمتراز مبلغ بهای تمام شده دیگر برقرار نباشد، بهای موجودی انتقالی ازدوره قبل باید تا مبلغ خالص ارزش فروش جدید (حداکثرتا حد میزان کاهش قبلی) افزایش داده شود. در شرایط استثنایی، زمانی که تعیین خالص ارزش فروش موجودی‌ها به دلایـل مختلـف از قبیل نوسان در قیمت‌های فروش، به گونه‌های قابل اتکا امکان پذیر نباشد و احتمال داده شود که بهای جایگزینی در حد متعارفی کمترازخالص ارزش فـروش باشـد، بهـای جـایگزینی می‌تواند تقریبی قابل قبول برای خالص ارزش فروش تلقی شود. در مواردی که خالص ارزش فروش موجودی مواد اولیه کمتر از مبلغ بهای تمام شده آن است، به شرطی که کالاهایی که از مواد عنوان شده ساخته می‌شود (بعد از منظور کردن قیمت خریـد مواد در بهای تمام شده کالا) هنوز بتواند با سود به فروش رسد، مبلغ دفتری مـواد اولیـه کاهش نمی‌یابد برای محاسبه اولیه ذخیره کاهش ارزش موجودی مواد و کالا از “بهای تمام شده به خالص ارزش فروش” اکثر اوقات می‌توان از فرمول‌هایی استفاده نمود که بر ارزش های از پیش تعیین شده متکی می‌باشد. در این فرمول‌ها عموما طول عمر کالا، گردش کالا در گذشته، گـردش آتـی مـورد انتظار و ارزش اسقاط تخمینی کالا، باتوجه به اقتضای مورد بیان شده، اجرا شده است. بـا وجـود اینکـه استفاده از چنین فرمول‌هایی، پایه و اساسی برای ایجاد ذخیره فراهم می‌آورد که می‌توانـد بـه صورت مستمر منظور شود، با این وجود باز هم لازم است که نتایج حاصـل شـده در پیرو شـرایط خاصی که نمی‌توان در فرمول پیش بینی کرد (از قبیل تغییر میزان سفارشات) مورد بررسی و تجدید نظر قرار گیرد. در مواردی که برای کاهش ارزش کالاهای تکمیل شده به کمتر از بهای تمام شده نیاز بـه ذخیره باشد، موجودی قطعات منفصله و نیمـه سـاخت‌هایی کـه بـه منظـور سـاخت این محصولات نگهداری می‌شود باید همراه با موجودی قطعات تحت سفارش خرید ارزیابی شود تا نسبت به لزوم ایجاد ذخیره برای این اقلام تصمیم گیری شود. چنانچه قطعات یدکی نگهداری شده برای فروش، بخشی از موجودی پایان سال را تشکیل دهد، نیازخواهد بود که عوامل عنوان شده در بند‌های بالا، در چارچوب موارد زیر به طور خاص مورد ملاحظه قرار خواهد گرفت:
الف. تعداد محصولات مربوط که تا به امروز فروخته شده است
ب. فاصله زمانی تعویض قطعه یدکی،به طور تخمینی
ج. عمر مفید مورد انتظار محصول مربوطه (یعنی محصولی که قطعه یدکی در رابطه بـا آن به فروش می‌رسد)
از عوامل ذگرشده در بند‌های بالا، تنها “عمر مفید” و “دوره گردش موجودی کالا چیست؟ گردش آتـی مـورد انتظـار” از مـوارد “الف” تا ” ج” فوق تاثیر پذیر می‌باشد. بدین صورت که عمر مفید قطعه یدکی باید بـا درنظـر گرفتن گزینه ” ب” و گردش آتی مورد انتظار باید با درنظر گرفتن هر سه مـورد “ الـف” و ” ب” و ” ج” تخمین زده شود. خالص ارزش فروش نباید برمبنای نوسانات موقتی قیمت فروش براورد شود، بلکه باید بر قابل اتکا‌ترین شواهد موجود در زمان براورد مبلغ خالص ارزش فروش موجودی‌ها مبتنی باشد. گزینه‌های کاربرد خالص ارزش فروش: موارد اصلی که احتمال می‌رود خالص ارزش فروش کمتـر از میزان بهـای تمـام شـده باشـد، مواردی است که شرایط زیر در آن حکم فرما است:
الف. افزایش هزینه‌ها یا کاهش قیمت فروش
ب. خراب شدن موجودی
ج. ناباب شدن محصولات
د. تصمیم شرکت مبنی بر ساختن و فروش محصولات به زیان (بـه عنـوان قسمتی از استراتژی بازاریابی شرکت)
ه. پیش آمدن اشتباهاتی در تولید یا خرید. همچنین، در صورت نگهداری موجودی‌هایی که فـروش آن طی دوره معمـول گـردش کالای شرکت غیر محتمل است (یعنی موجودی اضافی)، تأخیر در فروخته شدن موجودی‌ها، خطر وقوع موارد “ الف” تا “ج” را افزایش داده و لذا باید در ارزیابی خالص ارزش فروش در نظر گرفته شود. مبلغ دفتری موجودی مواد و کالای فروخته شده باید در دوره ای که درآمد آن مربـوط شناسـایی می‌شود، به عنوان هزینه شناسایی شود. مبلغ کاهش ارزش موجودی مواد و کالا ناشی از اعمال “اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش” و همچنین تمامی زیان‌های مربوط با موجودی مواد و کالارا باید در دوره کاهش ارزش یا وقوع زیان‌های مرتبط به عنوان هزینه شناسایی کرد. در مـورد موجودی‌هایی که در دوره قبل به مبلغی کمتر از بهای تمام شده مورد ارزیابی قرار گرفته است و در دوره جاری به دلیل افزایش در خالص ارزش فروش، به مبلغ بیشتری ارزیابی شود، هرگونه افزایـش از این بابت در دوره جاری به عنوان در آمد یا کاهش هزینه دوره جـاری (حـداکثر تـا میزان جبران کاهش قبلی) مورد شناسایی قرار می‌گیرد. شناخت مبلغ دفتری موجودی‌های فروش رفته به عنوان هزینه، تابع فرآینـد تطـابق درآمـد و هزینه است. بعضی موجودی‌ها امکان دارد به اکثر حساب‌های دارایی اختصاص داده شود. برای نمونه می‌توان از موجودی های مواد و کالای بکارگذفته شده در ساخت دارایی ثابت مشهود به واسطه واحـد تجاری یاد کرد. موجودی‌هایی که به اکثرحساب‌های دارایی اختصاص پیدا می‌کند، طی عمر مفیـد دارایی مربوطه به عنوان هزینه شناسایی خواهد شد.
دیدگاه شما